Tesko onom narodu koji ne tka ono sto nosi, ne seje ono sto jede i ne gnjeci vino koje pije...
Tesko pobedjenom narodu koji pobednikov sjaj vidi kao savrsenstvo vrline i u cijim ocima je pobednikova ruznoca lepa!
Tesko narodu koji se bori protiv zla u svojim snovima ali se pokorava zlu kada je budan...
Tesko narodu cija je politika prepredena, cija je filozofija opsenarstvo, cija je industrija krpez...
Tesko narodu koji ne podize svoj glas osim na pogrebu, koji pokazuje postovanje samo na grobu, koji ceka da se pobuni tek kad mu mac dodje pod grlo.
Tesko narodu ciji mudrac nema glasa, ciji je prvak slep, ciji je branilac propagator.
Tesko narodu u kome svako pleme trazi da bude narod!
04 January 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Khalil Gibran
Post a Comment